Kullanış yönünden belli kişi veya kişiler için ayrılmış olan...

Müstakil,
Bağımsız,
Arapça: müstakil.
Arapça, bağımsız olmak anlamındaki istiklal sözcüğünden türetilmiştir.
Kullanış yönünden belli kişi veya kişiler için ayrılmış olan.
Eskiden, Osmanlı Döneminde bağımsız, hür, başlı başına.
Kullanış yönünden başka bir yapı ile bağlantısı olmayan; bağımsız.
Bir şeyle ilgisi, bağı, bağlantısı olmayan,
Bağımsız olarak.
Tek başına, başlı başına.
Bilhassa, özellikle, sırf.