Sarma tekniğiyle yapılan bir tür işleme ...

Anavata,  
Susma, 
Sarma tekniğiyle yapılan bir tür işleme. 
Sarma tekniğiyle ve ipek iplikle yapılan bir tür işleme.  

Kumaş üzerine sarma tekniğiyle ve ipek iplikle yapılan bir tür işlemeye Anavata denir.

İbrişimle yapılan bir tür nakış.   
Gergef işlemelerinde bir tarzın adıdır.    

XVI. yüzyıldan günümüze kadar kumaş, pamuklu, keten, ipekli, atlas, kadife, çuha, ince keten, ipek, keten, yazma, ipek havlı kadife v.b. gibi kumaşlar üzerine, çeşitli renkte ipek iplikler, kalın bükümlü, doğal boyalı, ipek iplikler, sırma, klaptan ve ince çekilmiş altın ya da gümüş metal ipliklerle çeşitli motifler işlenmiştir. İşlemeler işleniş tekniklerine göre bir veya iki yüzlü olurlar. Çok sitilize hayvan figürleri, rumi, kuş, ejder, bitki motifleri (lale, karanfil, sümbül, zambak, gül, rozet çiçeği, menekşe, yaban gülü, selvi ağacı, nar çiçeği, enginar yaprağı, çınar yaprağı), meyveler (üzüm, nar, armut, kayısı, karpuz, şeftali) ev, çadır, kayık, dağ, tepe v.s. gibi doğa motifleri ile figürlü bezemeler yapılmıştır.   

Abani, arakiye, seccade ve takke, başörtüsü, cüppe, bohça, cepken, duvak, elbise, kaftan, kavuk örtüleri, tütün ve para  kesesi, saat ve mühür keseleri, nihale ve ocak örtüleri,  peşkir, traş takımı, uçkur, yatak takımlarına işlemeler yapılmıştır.      

İğne çeşidi veya işleniş tarzlarına göre işlemeler ad alır. 
Bunlar aşağıdaki gibi;  
Anavata,  Antep işi, Aplike, 
Balık kılçığı, Balık sırtı, 
Civan kaşı, Ciğer deldi (Kumaş üzerine küçük delikler açılarak yapılan işleme), 
Çin iğnesi, 
Dival (Altı mukavva ile beslenmiş, üstü sırmalı işleme) 
Gözeme, 
Hasır iğnesi,  
İğne ardı, 
Kasnak, 
Kaytan (Pamuk veya ipekten işleme), Kesme, 
Muşabak (gömlek kenarlarını kıvırarak işleme), Mürver iğne,
Pesent, 
Sarma, Susma, Suzeni (kasnakta tığ ile yapılır), Sırma, 

İlk damıtılan ve içinde anason bulunmayan rakı. ..

Soma,
Suma,

İlk damıtılan ve içinde anason bulunmayan rakı. 

Rakı, adı Arapçada terleyen anlamına gelen araki'den geliyor. Rakı yaş üzümden ya da genellikle şeker açısından zengin kuru üzümden damıtılarak elde ediliyor ve anasonla kokulandırılıyor. Üzümler önce parçalanarak suyla karıştırılıyor. 

Elde edilen şekerli suya mayşe adı veriliyor. Buharla sterilize edilen mayşe soğutulduktan sonra fermantasyon aşamasına geçiliyor. 

Mayşe, 25-30 derece sıcaklıkta en az 48 saat bekletilir. Mayşe'den yüzde 7-8 alkol içeren mayş elde ediliyor. Mayş'ın damıtılmasından elde edilen ürüne ise soma ya da suma deniyor. İçme suyu eklenerek alkol oranı düşürülen suma'ya bu aşamada anason tohumları ekleniyor ve kızgın buharla son damıtma işlemine geçiliyor. Damıtma imbiğinden ilk yarım saatte akıtılan ürün üretim dışı bırakılıyor.

Bundan sonraki 5-6 saatlik sürede elde edilen ürüne baş ürün, sonraki 30-36 saat süreyle akan ürüne orta ürün, son altı saatte buharın kızgınlığı artırılarak alınan ürüne ise son ürün adı veriliyor. Orta ürün su eklenerek söndürültükten yani alkol yüzde 45-50'ye indirildikten sonra elde edilmek istenen rakı çeşidine göre şeker eklendikten sonra meşe fıçılarda 60-75 gün dinlendirilip, şişeleniyor. 36 saatlik damıtmanın tam ortasına rastlayan ürüne ise göbek rakısı adı veriliyor ve en makbul rakı kabul ediliyor.

İlk Damıtılan Rakı,

Argoda makyaj...

Kolika,
Kalika,
Makyaj,
Argoda Kolika - Kalika denir.

Makyaj,
Fransızca maquillage,
İng. make-up
Arapça, ماكياج
Yüzü güzelleştirmek için boyama, yüz boyama, yüz bakımı.


İyi görüntü sağlamak, belli bir tip yaratmak veya yalnızca bazı düzeltmeler yapmak için oyuncunun yüzünde ve vücudunda yapılan boyama ve değişimler. Genellikle sinema, tiyatro ve televizyon için uygulanır.

Eski dilde yıkılan, çökmüş, sönmüş, batmış anlamında bir kelime ...

Münkarız,
Munkarız,
Arapça, munkarız / منقرض

İnkıraz bulmuş.
Batmış. Bitmiş. 
Son bulmuş. 
Mahvolmuş. Sönmüş.
Munkarız olmak, Yıkılmak, çökmek, sönmek.
Bitmiş, batmış.
Kesilmiş.
Yıkılan, çöken, sönen. 

İtalya'ya özgü zeytinyağlı bir ekmek ...

Cabata,
Ciabatta,
Okunuşu, çapata
Cabata ekmeği.
İtalya'ya özgü zeytinyağlı bir ekmek.
Terlik Ekmek.
İtalyanca, Ciabatta kelimesinin tam karşılığı terlik, şekli terliğe benzediğinden bu isim verilmiş.


İtalya’nın kuzeyindeki, Veneto Bölgesinden dünyaya yayılmış bir ekmek çeşiidi. Bu ekmeğin  bölgelere göre değiştiği biliniyor. Ancak ekmeğin en önemli özelliği dışının sert ve kalın, içinin ise gözenekli ve yoğun olmasıdır.

Klasik bir ekmekten farkı hamurunun kıvamı ve zeytinyağı ilave edilerek yapılmasıdır. Ama gevrek kabuğu, hafif ve bol gözenekli iç yapısı ile farklı bir lezzet.

Cabata ekmeği,
Malzemeler:
500-600 gr un
460 ml su, (Oda sıcaklığında)
75 ml sıcak süt,
2 çay kaşığı kuru maya ya da instant maya (5 gr),
1 servis kaşığı zeytinyağı
20 gram tuz

Yapılışı:
Süte mayayı ekleyin ve maya eriyinceye kadar karıştırın. Tüm kuru malzemeleri derin bir karıştırma kabında düşük devirli mikserle  suyu yavaş yavaş ekleyerek karıştırın. Tüm kuru malzeme ıslandığında mikseri kapatıp 10 dakika bekleyin. Dinlenen hamuru yüksek devirde 10 dakika kadar karıştırın. Hamur, pürüzsüz ve yapışkan bir hal alınca yoğurma kabının üzerini hava almayacak şekilde kapatın ve ılık bir yerde 3 saat kadar mayalanmaya bırakın. 

Tezgahı ya da hamur tahtasını unlayın. Yaklaşık 3 katı kadar kabaran hamuru unlanmış tezgaha alarak yayın. Hamurun üzerini de unlayın. Hamuru 2-3 parçaya bölün.  Hamurun üzerine parmak uçlarınız ile hafifçe bastırarak kabarcıkları genişletin. Hamurların üzerini örterek 30 dakika daha dinlendirin. Dinlenen hamurları dikkatli bir şekilde yağlı kağıt serilip unlanmış tepsiye alın.

Fırına ısıya dayanıklı bir kap içinde su koyun. Ekmekleri 225 derecede önceden ısıtılmış fırında 25 dakika kadar pişirin. Pişen ekmekler dilimlendiğinde gözenekli ve gevrek olacaktır. Afiyet olsun.