Eğitbilim.
Terbiye.
Tarbiya,
Arapça, terbiye, (ﺗﺮﺑﻴﻪ).
Terbiye sözcüğünün diğer anlamları;
Çocukların ve gençlerin toplum yaşayışında yerlerini almaları için gerekli bilgi, beceri ve anlayışları elde etmelerine, kişiliklerini geliştirmelerine okul içinde veya dışında, doğrudan veya dolaylı yardım etme, terbiye.
Eğitmek işi, yetiştirme ve terbiye etme, talim ve terbiye.
Arapça, yetişmek, büyümek anlamındaki rebv kelimesinden türetilmiştir.
Terbiye, tarbiya, öğretim, yetiştirme.
İstenilen şekilde yetişmesini sağlamak için bir kimseye gerekli bilgi ve nitelikleri kazandırma, eğitme.
Bu iş sonunda elde edilen ve kişinin davranışlarında, diğer insanlarla olan ilişkilerinde görülen ölçülü ve ince davranış biçimi.
Görgü, bilgi.
İstenilen şekilde yetişmesini sağlamak için bir kimseye gerekli bilgi ve nitelikleri kazandırma, eğitme.
Bu iş sonunda elde edilen ve kişinin davranışlarında, diğer insanlarla olan ilişkilerinde görülen ölçülü ve ince davranış biçimi.
Görgü, bilgi.
Terbiye etmek: Eğitmek.
Bir harf öğretenin kulu, kölesi olurum.
Terbiye sözcüğünün diğer anlamları;
Bazı yemeklerin suyunu türlü yollarla koyulaştırma.
Eti, pişirmeden önce çeşitli baharatlar, yağ, salça vb. şeyler içinde bir süre bekletme.
Eti, pişirmeden önce çeşitli baharatlar, yağ, salça vb. şeyler içinde bir süre bekletme.
Bazı yemeklere lezzet vermesi ve koyulaştırması için piştikten sonra konan, yumurta, limon veya sirke, salça, sarmısak vb. ile çeşitli şekillerde hazırlanmış karışım.
Hayvanı alıştırma, talim.
Hafifçe cezalandırma.
Araba hayvanlarının dizginleri (Özellikle at arabaları)
Dizgin.
At arabasında dizgin.
Anadolu ağızlarında da dizgin, terbiye olarak kullanılır.
Hayvanı alıştırma, talim.
Hafifçe cezalandırma.
Araba hayvanlarının dizginleri (Özellikle at arabaları)
Dizgin.
At arabasında dizgin.
Anadolu ağızlarında da dizgin, terbiye olarak kullanılır.
Yulara takılan ip veya zincir, çılbır.
