Zaferan çiçeği...

Rakan,
Rakun,

Safran,

İng. Saffron,
Fransızca Safran.

Arapça: Zaferan.
(Crocus sativus),
Safranum (Latince),
Zafferano (İtalyanca)
Azafran (İspanyolca)

Zaferan, Zaferan çiçeği. 

Safran, Arapça sarı renk anlamına gelen asfar kelimesinden türetilmiş olup Arapça' da safran baharatı anlamına gelen zaferan olarak kullanılmıştır. Osmanlı Döneminde Rakan (Rakun) denirmiş.

Safran(Crocus sativus), süsengiller familyasından, soğanlı bir kültür bitkisidir. Yurdumuzda da yetiştirilen, 10-15 cm boyunda, çok yıllık otsu bir bitkidir. Etli, yuvarlak, kaidesi yassı, 4 cm kadar çapında, üstü esmer renkli ve zarımsı pullarla kaplı, alt tarafında da kök parçaları bulunan bir soğanı vardır. Yaprakları uzun ve koyu yeşildir. Çiçekleri mor renklidir. Sonbahar mevsiminde yapraklardan önce açar. Meyvesi kapsül şeklindedir ve sonbahar aylarında meydana gelir. İçeriğinde; şekerler, organik asitler, krosin ve uçucu yağ vardır. Tepeciklerinden elde edilen toz; renk, tat ve koku verici olarak kullanılır. Anavatanı Güneybatı Asya’dır. İspanya, Fransa, İtalya ve İran'da yetiştirilir. Türkiye’de ise Safranbolu’da üretilir. Ağırlığına göre dünyanın en pahalı baharatıdır. Yetiştiriciliğine ilk olarak Yunanistan civarında başlanmıştır. Yarım kilogram safran, 80.000 çiçekten çıkarılabilir. Kendi ağırlığının 100.000 katı suyu sarı renge boyar. Safran baharatının keskin bir tadı ve iyodoform ya da saman benzeri bir kokusu vardır.

Vücuda kuvvet verir. Sinirleri uyarır. Aybaşı gecikmelerinde faydalıdır. Rahim hareketlerini arttırır. İştah açar. Sinir zayıflığını giderir. Öksürük, bronşit ve astımda faydalıdır. Fazla miktarda kullanılmamalıdır. Hamilelerin de kesinlikle kullanmaması gerekir.