Arapça: imaret,
Fransızca: aumonerie,
Almanca: Armenküche.
İmarethane.
Arapça imaret kelimesinin çoğulu; Amair.
İmaretler, yoksullara yiyecek veren kuruluşlar.
Yoksullara yiyecek dağıtmak üzere kurulmuş hayır evi.
Yoksullara ve öğrencilere yiyecek dağıtmak için kurulmuş hayır kurumu, imarethane.
Yoksullara yiyecek dağıtmak üzere kurulmuş hayır evi.
Klasik çağdan sonra yoksullara yemek dağıtılan yer. Aş yeri anlamına kullanılmış olmakla birlikte, başlangıçta, herhangi bir dinsel yapıyı belirtmek için kullanılmıştır.
Medrese talebelerine, cami görevlilerine, fakirlere ve gelip giden yolcu ve misafirlere yemek vermek üzere kurulmuş aş evi.
Bulunduğu yeri bayındır duruma getiren cami, medrese, hastahane, misafirhane, hankah, türbe, kale vb. eser.
Hayrat için fakirlere yemek verilen yer.
Eskiden yoksullara yiyecek dağıtmak üzere kurulmuş hayır ve yardımlaşma kurumlarına denirdi. Sosyal kurum olmak bakımından imaretin ilk tohumlarını zekatta, fitrede bulmak kabildir. Hemen hepsi vakıf gelirleriyle idare edilirdi. İmaretin yapı özelliğini İstanbul'daki Süleymaniye kül Üyesinin imaretinde görmek kabildir. Büyük imaretler arasında Edirne' dekini, İznik'teki Nilüfer Hatun imaretini saymak mümkündür.
İmarette verilen ekmeğe de, fodla denirdi.
İmaret sözcüğünün diğer manaları;
İmaret,
Emirlik. Beylik.
Mamurluk.
Mamur etmek, şenlendirmek.
Bir yeri bayındır ve mamur etme, bayındırlık.
