Patlıcan,
İngilizce: egg plant,
Almanca: Eierpflanze,
Fransızca: aubergine,
Solanum melongena,
Etimolojik olarak patlıcan Farsça, badingan sözcüğünden gelir. Eskiden yemeklerde batlıcan, badican ya da badıncan olarak bilinir. Patlıcangiller familyasından, çiçekleri tekli, uzun, yuvarlaksı, mor ya da siyahımsı bakka tipi meyveleri olan ve kültürü yapılan, tek yıllık, otsu bitki.
Badican, Tarla Balığı gibi isimlerle de bilinen patlıcan, ülkemizde çok sevilen ve tüketilen sebzeler arasındadır. Ana vatanı Hindistan olan bu sebze, vitamin, mineral ve antioksidan bakımından da oldukça zengindir. Patlıcan, Osmanlı döneminden günümüze kadar yemeği yapılan sebzelerdendir.
MÖ 5. yüzyılda Hindistan'da yetiştirilmiştir. Bu tarihten sonra Afrika'ya, sonra Doğu Akdeniz'e ve Avrupa'ya getirilmiştir. Avrupa'ya getirilmesi 16. yüzyılda İspanyollar tarafından gerçekleştirilmiştir. Evliya Çelebi, seyahatnamesinde, Mısır patlıcanı, Mor patlıcan, Mora patlıcanı gibi çeşitlerinden, patlıcan dolmasından ve turşusundan bahseder.
Kavurmalı Patlıcan yemeği;
1 kg kuzu kuşbaşı
6 adet patlıcan
2 yemek kaşığı tereyağı
1 çay kaşığı tarçın
1 çay kaşığı karabiber
1 çay kaşığı tuz
1 kg kuzu kuşbaşı
6 adet patlıcan
2 yemek kaşığı tereyağı
1 çay kaşığı tarçın
1 çay kaşığı karabiber
1 çay kaşığı tuz