Üzüntü, kaygı, tasa...

Esef,
Arapça esef, (ﺍﺳﻒ)
Üzüntü, kaygı, tasa. 
Yerinme.
Üzülme, hayıflanma.

Olmaması, yapılmaması gereken veya kaybedilen bir şey için duyulan üzüntü, acınma, yerinme.

Esefnak, 

Arapça üzücü, [ اسفناک ] 

Esef etmek: 
Olmaması, yapılmaması gereken veya elden çıkan bir şey için üzülmek, acınmak, yerinmek, hayıflanmak, teessüf etmek.