Esef,
Arapça: esef,
Üzüntü, kaygı, tasa.
Yerinme.
Üzülme, hayıflanma.
Olmaması, yapılmaması gereken veya kaybedilen bir şey için duyulan üzüntü, acınma, yerinme.
Esefnak,
Arapça: esef,
Üzüntü, kaygı, tasa.
Yerinme.
Üzülme, hayıflanma.
Olmaması, yapılmaması gereken veya kaybedilen bir şey için duyulan üzüntü, acınma, yerinme.
Esefnak,
Üzücü,
Esef etmek:
Olmaması, yapılmaması gereken veya elden çıkan bir şey için üzülmek, acınmak, yerinmek, hayıflanmak, teessüf etmek.
Esef etmek:
Olmaması, yapılmaması gereken veya elden çıkan bir şey için üzülmek, acınmak, yerinmek, hayıflanmak, teessüf etmek.