Eski dilde başlangıç noktası, ilk, evvel, kök, esas, kaynak ...

Mebde,
Arapça, Mebde, ( مبدأ ).
Başlangıç noktası.
Eski dilde başlangıç, ilk, evvel.  
İlk unsur, ilke, prensip.  
Kaynak, kök. 
Bilgilerin ya da bilimin ilk kısmı.  

Baş taraf, Başlangıç, Başlama.
Kaynak, Kök, Temel, Esas.
İlk unsur, ilmin ilk kısmı, kaynak, kök.

Dinde, bir salikin Tanrı gerçeğine erişmek için hareket ettiği başlangıç noktası.

Mebde ü maad, gelinen ve gidilecek olan yer, insanın doğumu ve ölümü. 
Mebde-i arz, enlemi belirtmek için başlangıç olarak alınan ve dünyayı iki eşit parçaya ayıran paralel dairesi (ekvator dairesi).

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ