Malazgirt Meydan Muharebesi,
26 Ağustos 1071 tarihinde, Büyük Selçuklu Hükümdarı Alparslan ile Bizans İmparatoru IV. Romen Diyojen arasında gerçekleşen bir savaştır.
Alp Arslan'ın zaferi ile sonuçlanan Malazgirt Muharebesi, Türklere Anadolu'nun kapılarında kesin zafer sağlayan son savaş olarak bilinir.
Büyük Selçuklu Sultanı Alp Arslan Türk dostlarına Ermenistan ve Anadolu'ya doğru göç etmesine izin verdi ve Türkler buralarda şehirlere ve tarım alanlarına yerleştiler. 1068 yılında Romen Diyojen Türklere karşı bir sefer düzenledi. Selçuklular, Alparslan komutanlığında, günümüzde Muş'un bir ilçesi olan Malazgirt (Manzikert) ve Erciş kalelerini ele geçirdi. Daha sonra Türk ordusu Diyarbakır'ı aldı. Bizans yönetimindeki Urfa'yı kuşattı. Ancak alamadı. Türk Beylerinden Afşin Beyi de güçleri arasına katıp Halep'i aldı. Alp Arslan Halep'te konaklarken Türk atlı birliklerinin bir kısmına ve Akıncı Beylere Bizans şehirlerine akınlar düzenlemesine izin verdi. Bu sırada da Türk akınlarından ve son gelen Türk ordusundan çok rahatsız olan Bizanslılar tahta ünlü komutan Romen Diyojeni çıkardılar. Romen Diyojen de büyük bir ordu kurdu. Bizans ordusu düzenli Rum ve Ermeni birlikleri, ücretli Slav, Got, Alman, Frank, Gürcü, Uz, Peçenek, Kıpçak askerlerinden oluşuyordu. Diyojen, Alp Arslan'ın çok uzakta olduğunu, gelmeyeceğini düşünerek Van Gölü'ne doğru ilerledi. Öncü kuvvetlerini Malazgirt'e gönderen imparator ana kuvvetleriyle yola çıktı.
Türk atlılarının toplu ok saldırısına geçmesiyle başladı. Bizanslılar bozguna uğradı. Türk Soyundan gelen Uzlar, Peçenekler ve Kıpçakların süvari birlikleri Türklerin yanına katıldı. Böylece Bizans ordusu ve komutan Romen Diyojen yenildi.
