Eski dilde; müsemma,
Arapça: musemma,
Arapça, isimlendirmek anlamındaki tesmiye sözcüğünden türetilmiştir.
Ad verilmiş, adı olan.
Ad verilmiş, adı olan.
İsimlendirilmiş, belli bir isimle anılmış.
Bir isimle isimlendirilen şey veya kimse
Zatına mahsus isimlerle adlandırılmış olan.
(Zaman, değer vb. için) Belirlenmiş, tayin edilmiş.
