İyan, Iyan,
Arapça: iyan,
Eşraf,
İleri gelenler.
Eski dilde, İleri gelenler.
Eskiden, bir kentin ileri gelenleri.
Bir şehrin ileri gelenleri, eşraf.
Taşradaki nüfuzlu ailelere verilen san.
Eskiden illerin yönetiminde yetki kazanmış yerli kişiler.
Bir yerin, bir topluluğun sözü dinlenen, hatırı sayılan, önemli kişileri.
Ayan sözcüğünün başka anlamları:
Açıklık,
Belli, açık.
Açık, belli, aşikar.
Herkesin bilebileceği ve görebileceği.
Gözle görülür bir şekilde açık ve belli olan.
Zakkum.
Muhtar.
Köy ya da mahalle muhtarı.
Köy ya da mahalle muhtarı.
İhtiyar, yaşlı koca.
Senato ve senato üyesi.
Saban okunun bileziği.
Çiftçi aletlerinden olan saban okunun bileziği.
Ayan beyan:
Apaçık, besbelli, bütün çıplaklığıyla görünen.
