Farsça: pir, (پیر )
Yaşlı, koca, ihtiyar kimse.
Koca, ihtiyar, yaşlı kimse.
Yaşlı, koca, ihtiyar kimse.
Bir tarikat veya sanatın kurucusu.
Yaşlı, ihtiyar kimse.
İhtiyar, öncü, şeyh.
İⱨtiyar kart, akhakal,
İⱨtiyar kart, akhakal,
Aksakal.
Bir tarikat veya sanatın kurucusu.
Meslekte tecrübe kazanmış, guru.
Herhangi bir konuda, bir meslekte deneyim kazanmış, eskimiş kimse; guru.
Adamakıllı, iyice.
Bir tarikatın kurucusu.
Herhangi bir meslek ve sanatın başlatıcısı, tesis edicisi.
Reis; herhangi bir meslek veya sanatın kurucusu, başlatıcısı.
Bir işin en mahir ustası, reis.
Bir mesleğin kurucusu veya bir esnaf topluluğunun başı durumunda olan kimse.
Bir konuda baş durumunda olan, önder denmeye layık, tecrübeli ve üstat kimse.
Herhangi bir konuda, bir meslekte deneyim kazanmış, eskimiş kimse; guru.
Adamakıllı, iyice.
Bir tarikatın kurucusu.
Herhangi bir meslek ve sanatın başlatıcısı, tesis edicisi.
Reis; herhangi bir meslek veya sanatın kurucusu, başlatıcısı.
Bir işin en mahir ustası, reis.
Bir mesleğin kurucusu veya bir esnaf topluluğunun başı durumunda olan kimse.
Bir konuda baş durumunda olan, önder denmeye layık, tecrübeli ve üstat kimse.
Herhangi bir zanaatın, tarikatın kurucusu, ulusu.
Lonca ve fütüvvet kuruluşlarının başında bulunan yönetici.
Pir sözcüğünün yörelerimizde başka anlamları:
Pir sözcüğünün yörelerimizde başka anlamları:
Cevizin yeşil kabuğu.
Sebze yaprağı.
Havuç yaprağı.
Asma yaprağı.
Zeytin yaprağı.
Çam yaprağı.
Soğanın tohumlu sapı.
Dokuma tezgahlarındaki tarağın sık olanı.
Çam, ardıç vb. ağaçların yeşil yaprakları, sürgünleri.
Erkek savaş tutsaklarından, pencik yasasına göre ayrılan kocamışlara verilen ad.
Sebze yaprağı.
Havuç yaprağı.
Asma yaprağı.
Zeytin yaprağı.
Çam yaprağı.
Soğanın tohumlu sapı.
Dokuma tezgahlarındaki tarağın sık olanı.
Çam, ardıç vb. ağaçların yeşil yaprakları, sürgünleri.
Erkek savaş tutsaklarından, pencik yasasına göre ayrılan kocamışlara verilen ad.
