Osmanlı Devleti'nde bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi...

Emin,
Arapça: emin. 
Arapça; emn, korkusuz, güvenli olmak kelimesinden türetilmiş.
Güvenilir, inanılır, itimat edilir (kimse), inak.

Kendine inanılan, itimat edilen.

Osmanlı imparatorluğunda bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişilere verilen ad.

Şehremini.

Emin sözcüğünün başka anlamları:
Herhangi bir konuda tereddüt ve şüphesi olmayan, kesin olarak kanaat getirmiş bulunan (kimse)
Güvenlik içinde olan, tehlikeden uzak, emniyetli.
Kalbinde korku ve endişesi olmayıp rahatta olan. 

Kalbinde korku ve endişesi olmayan, korkusuz, güvenilir; güvenen, inanan.
Şüphesi olmayan
Korkusuz.
Kendisinden korkulmayan.
Çok iyi bilen, şüphe etmeyen.
Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz.
İnanılır, güvenilir.
Şüphesi olmayan.

Dağıt,

İnanan, güvenen
Kendine inanılan. İtimat edilen.
Kendisinden korkulmayan
Çok iyi bilen, şüphe etmeyen.