Hudayinabit,
Farsça, hudayinabit, (ﺧﺪﺍﻳﻰﻧﺎﺑﺖ)
Ekilmeden kendiliğinden biten (bitki).
Sahipsiz, başıboş, kendi kendine yetişen (kimse)
Ekilmeden biten ot veya ağaç.
Hiç bir talim ve terbiye görmemiş adam.
Eski dilde, Kendiliğinden yetişen (bitki).
Eski dilde, Mecaz anlamda, Başıboş büyümüş (kimse).
Eski dilde, Mecaz anlamda, Eğitim görmemiş, kendi kendini yetiştirmiş olan (kimse).
Farsça, hudayinabit, (ﺧﺪﺍﻳﻰﻧﺎﺑﺖ)
Ekilmeden kendiliğinden biten (bitki).
Sahipsiz, başıboş, kendi kendine yetişen (kimse)
Ekilmeden biten ot veya ağaç.
Hiç bir talim ve terbiye görmemiş adam.
Eski dilde, Kendiliğinden yetişen (bitki).
Eski dilde, Mecaz anlamda, Başıboş büyümüş (kimse).
Eski dilde, Mecaz anlamda, Eğitim görmemiş, kendi kendini yetiştirmiş olan (kimse).
