Öz,
Nefis,
Nefis,
Nefs,
Derun,
Farsça: derun,
Eski dilde, İç, içeri, öz, iç taraf, dahil.
Eski dilde, Gönül, ruh, kalp, yürek, iç, batın.
Öz varlık, kişilik.
İnsanın yeme içme vb. gereksinimlerinin bütünü.
Arapça: nefis, nefs,
Pek hoş, çok güzel
Bir kimsenin kendi öz varlığı, öz benliği, kişiliği.
Bir şeyin içi, merkezi, kendisi
Can, ruh, hayat
Asıl, cevher.
Döl suyu, meni, nutfe.
Kulun kötü, beğenilmeyen, bayağı ve hayvani arzuları, huy ve fiilleri, kibir gazap, kin, haset, hırs, tahammülsüzlük, hasislik, dedikodu, şehvet, ihtiras gibi zaaflarının merkezi.
