Arapça, Meşrutiyet, (ﻣﺸﺮﻭﻃﻴّﺖ).
Arapça şarta bağlı, şartlı anlamına gelen meşrut kelimesinden türetilmiş.
Yürütme organının başı durumundaki bir hükümdar yanında, yasama yetkisi kısmen halk tarafından seçilmiş meclislerce kullanılan ve nazari de olsa kuvvetler ayrılığı sistemine dayanan yönetim şekli, şartlı monarşi.
Hükümdarlıkla yönetilen bir ülkede hükümdarın başkanlığı altında parlamento yönetimine dayanan hükumet etme biçimi.
Osmanlı Devleti'nin gerileme ve dağılma evrelerinde tahtta bulunan II. Abdülhamid zamanında, Birinci ve İkinci Meşrutiyet isimleriyle anılan ve 1876, 1908 yıllarında ilan edilen siyasi ve hukuki dönem.
Mutlakiyet (Monarşi), Hükümdarın kayıtsız şartsız yönetimi elinde bulundurması, tek bir kişinin yönetimde etkin olması.
Meşrutiyet, Bir hükümdarın başkanlığı altında parlamento yönetimine dayanan hükümet biçimidir. Yani meşruti yönetimde padişahın yanı sıra meclis ve bir de anayasa olmalıdır.
Meşrutiyet, Osmanlı Devleti tarihi sonlarında ve yıkılış yıllarında uygulanmış, kimi zaman askıya alınmış, kimi zaman isyanlara ve baskılara sebep olmuş, geleneksel monarşinin biraz daha hafifletilmiş modeli olan yönetim sistemidir.
