Devletçilik.
Fransızca, etat, dövlət.
Bir milletin yönetimle ve ekonomiyle ilgili işlevlerinin devletçe birleşik bir yönetim altında bütünleştirilmesi siyaseti ve öğretisi, erkincilik karşıtı.
Genellikle devleti töre, kültür, hukuk vb.nin kaynak ve taşıyıcısı olarak görme eğilimi.
Devleti tüm toplumsal işlevlerin düzenleyicisi olarak kabul eden, hem devletin ekonomiye müdahalesini hem de mal ve hizmetleri doğrudan doğruya üretmesini öngören yaklaşım.
Devleti tüm toplumsal görevlerin özellikle de ekonomik ve kültürel yaşamın düzenleyicisi olarak gören anlayış.
Halk işlerinin, hususan büyük sanayi ve ziraatin devlet vasıtası ile işletmesi usulü. Cemiyetin umuma aid olan işleri ve bu işler için lazım gelen teşkilat, müessese ve sairelerini devlet eliyle yapılmasını kabul eden idare sistemi.
Etatizm,
Genellikle devleti töre, kültür, hukuk vb.nin kaynak ve taşıyıcısı olarak görme eğilimi.
Devleti tüm toplumsal işlevlerin düzenleyicisi olarak kabul eden, hem devletin ekonomiye müdahalesini hem de mal ve hizmetleri doğrudan doğruya üretmesini öngören yaklaşım.
Devleti tüm toplumsal görevlerin özellikle de ekonomik ve kültürel yaşamın düzenleyicisi olarak gören anlayış.
Halk işlerinin, hususan büyük sanayi ve ziraatin devlet vasıtası ile işletmesi usulü. Cemiyetin umuma aid olan işleri ve bu işler için lazım gelen teşkilat, müessese ve sairelerini devlet eliyle yapılmasını kabul eden idare sistemi.
Etatizm,
(Etatism, Devletçilik) 1920 yılında Fransa’da, kapitalist bir toplumun ekonomik hayatında, doğrudan doğruya, millileştirme, fiyat ve ücret kontrolleri ve sosyal refah programlan yoluyla yapılan devlet müdahalelerini ifade eder. Daha geniş bir anlamda Etatizm, siyasal, sosyal ve ekonomik dönüşümleri sağlamanın lüzumlu bir şartı olarak devletin gerekli ve yeterli kuvvete malik kılınmasına işaret eden bir terimdir.
