Eski dilde kara çalma, iftira ...

Bühtan,
Arapça: bühtan, buhtan.

Eski dilde iftira,

Kara çalma, iftira.

İftira. 

Birisine yalandan bir şey isnad etme. 

Birisini suçlu gösterme.

Yalan, iftira, birine işlemediği suçu yükleme.

Bir kimseye onda olmayan bir kusuru isnat etme.

Bir kimseyi yapmadığı bir şeyi yapmış olmakla itham etme, iftira.

Bühtan etmek, İftira etmek.

Bühtancı, İftira atan kimse, iftiracı, müfteri.

Dalgınlık.

Medhuş ve mütehayyir olma.