Halesa Yalesa,
Sellime,
Ramazan ayında iftardan sonra çocukların ev ev dolaşıp maniler söyleyerek ve bahşiş toplayarak yaptıkları törene verilen ad.
Ramazan ayında iftardan sonra çocukların ev ev dolaşırlar.
Bu gezmelerde maniler söyleyerek ve bahşiş toplayarak yaptıkları tören. Ramazan sadece Müslümanlarla ilgili görünse de, Osmanlı’daki yerel gelenekler, kültürel etkileşimi de beraberinde getiriyordu. Helesa yalesa'da bunlardan biridir.
Kübera, tüccar ve esnaf, islam olsun, hıristiyan olsun, bütün ahbaplarına ramazanda büyük tepsi ile baklava, kandil geceleri şeker, çörek gönderirdi. Osmanlı’ da farklı dinden olanların birbirlerinin bayramlarına, dini günlerine saygı göstermesi her zaman görülmüştür.
Samsun' un Bafra ilçesinde de benzer kutlama yapılır. Adına Sele-sepet, Top Kandil dedikleri eğlenceleri vardır. Ramazan' ın 14. gecesinin akşamında bu eğlenceler yapılır. Ellerinde taşıdıkları kağıt fenerlerin içinde mum yakarak ev ev dolaşıp maniler söyleyerek bahşiş ya da iftariyelik toplarlar.Yıllar önce fırtınalardan kaçan gemicilerin Sinop limanına sığındığı ve yerli halktan maniler eşliğinde para toplaması olarak bilinen geleneğe verilen ad.
Helesa,
Sellime Çıkma.
Hırçın Karadeniz’in dalgalarından umudu, kurtuluşu simgeler. Sinop’ta her yıl geleneksel olarak düzenlenen şenlik. Sinop tersane mevkisinde düzenlenir.
Hikaye şöyle;
Rivayete göre bir kış gecesi yelkenli bir gemi Sinop limanına sığınmış karadenizin hırçın fırtınalarından. Haftalarca burada mahsur kalmış. Kumanyaları tükenmiş. Açlık başlamış. Gemiciler uzun bir süre kimseden yiyecek bir şey isteyememişler. Kaptanın aklına bir fener alıp ev ev dolaşarak mani söyleyip yardım istemek gelmiş. Filikayla şehre çıkıp gece feneri de yakarak ev ev dolaşıp, mani söyleyerek yiyecek toplamışlar. İşte bu gelenek haline gelmiş.
Helesa yürüyüşü çeşitli maniler söylenerek bu gelenek için hazırlanmış özel bir gemi maketi ile Sinop sokaklarında dolaşarak bahşiş-yardım parası toplanır.
Helesa,
Sellime Çıkma.
Hırçın Karadeniz’in dalgalarından umudu, kurtuluşu simgeler. Sinop’ta her yıl geleneksel olarak düzenlenen şenlik. Sinop tersane mevkisinde düzenlenir.
Hikaye şöyle;
Rivayete göre bir kış gecesi yelkenli bir gemi Sinop limanına sığınmış karadenizin hırçın fırtınalarından. Haftalarca burada mahsur kalmış. Kumanyaları tükenmiş. Açlık başlamış. Gemiciler uzun bir süre kimseden yiyecek bir şey isteyememişler. Kaptanın aklına bir fener alıp ev ev dolaşarak mani söyleyip yardım istemek gelmiş. Filikayla şehre çıkıp gece feneri de yakarak ev ev dolaşıp, mani söyleyerek yiyecek toplamışlar. İşte bu gelenek haline gelmiş.
Helesa yürüyüşü çeşitli maniler söylenerek bu gelenek için hazırlanmış özel bir gemi maketi ile Sinop sokaklarında dolaşarak bahşiş-yardım parası toplanır.
Helesa,
