Demiurgos,Demiurge,
Eflatun felsefesine göre, evrenin yaratıcısı olan güç, Tanrı.
Kimi felsefelere göre, asıl Tanrı’dan başka bir yaratıcı, ikinci tanrı.
Felsefede, dünyayı daha akılcı bir biçimde ve sonsuz bir ideale göre düzenleyen ikincil bir tanrı.
Platon’un Timaios diyaloğunda, dünyanın yaratıcısı.
Yunanca, zanaatçı.
Felsefede dünyayı daha akılcı bir biçimde ve sonsuz bir ideale göre düzenleyen ikincil tanrı. Dünya’yı oluşturan ilaha eski Yunan tradisyonunda verilen addır. Kelimenin kökeni insanlar anlamındaki demos sözcüğü ile iş anlamındaki ergon sözcüğünden türetilmiştir.
Platoncular ve Gnostikler’ce kullanılan anlamına göre, Demiurgos, insanlar için imal eden, şekil veren, mimar anlamındadır. Demiurgos’un belirgin özelliği bir şeyi yoktan var etmiyor. Yani yaratmıyor. Ama yaratılmış olanı düzenleyerek yeni yeni şeyler meydana getiriyor.
Platon, eseri Timaeus‘da Demiurgos’u hayırsever olarak anlatır. Demiurgos kaotik ve belirsiz dünyayı oluşturduğu için asla mükemmel olamamaktadır.
