Yardımlaşarak iş yapma...

Kubaşık,
İmece, 

İmeci,
Kubaşma, Kubaşuk, 
Ortak,
İlmeci,
Emeç,
Eğrat,
Höbül,

Yardımlaşarak iş yapma.
Ortaklaşarak, yardımlaşarak iş yapma, imece.
İmece, kırsal topluluklarda halkın ortak veya özel işlerini belli bir düzende, işbirliği içinde yapmasıdır.
Toplumsal dayanışma ve yardımlaşma biçimi olarak da tanımlanır.
Anadolu’da imece, emeç, höbül, kubaşık gibi isimler de verilmektedir.
Ortak işlerde ise ya köylü tarafından iş gücü karşılanır ya da salma usulüyle para toplanır. 
Salma, köydeki tüm hane halkından belirli bir miktarda para toplanmasıdır.

Kırsal alandaki iş çokluğu ve iş gücü azlığı insanları beraber hareket etmeye itmiş, toplu iş yapma bilinci imece kültürünü ortaya çıkarmıştır. Hemen her yörede var olan imecede, özel işler karşılıklı olarak yapılır. 

İmece usulü ile kanalizasyon yapımı, meraların ve köy fırının temizlenmesi, okul ve cami yapımı, okulun yakacak ihtiyacının karşılanması gibi köyün ortak işleri yanında ekin harmanı, pancar çapası, kış hazırlıkları, düğün ve cenaze gibi özel işler de yapılmaktadır. İşin durumuna göre imeceye katılan kişi sayısı değişebilir. Eğer imece bir kişi için yapılırsa ev sahipleri imeceye katılanlara yemek verir. İmece sırasında iş türküleri, maniler söylenir, atışmalar yapılır. İş türküleri imecede bir yandan insanları eğlendirirken diğer yandan işe tempo kazandırır ve işin çabuk yapılmasını sağlar. Geçmişten günümüze insanların tek başlarına üstesinden gelemedikleri işlerin yapımında imeceler her zaman kolaylaştırıcı bir rol oynamıştır. Kırsalda dar bir alanda da olsa varlığını sürdüren imece geleneğinin yerini günümüzde kentlerde sivil toplum kuruluşları almaya başlamıştır.

Ayrıca imecenin diğer anlamları şöyledir;
Yayla ve bağ komşusu. 
Bir çobanın baktığı, birbirine katılmış birkaç sürüye de kubaşık denir.