Kuşkuculuk,
İng. scpticisme
Fr. scepticisme,
Alm. skeptizismus.
Hisbaniyye,
Reybiye.
Şüphecilik,
Kuşkuculuğun kurucusu Pyrhon (Pirron) dur.
İnadiye, en genel anlamda herhangi bir şeyden duyulan belirgin kuşku, kuşkulanma tutumudur. Eski Yunanca'da gözlemek, incelemek manasına gelen Skeptesheia sözcüğünden türetilmiş bir felsefe terimidir. Bütün değerlerden, inançlardan, bilgi savlarından ilkece kuşku duymanın doğruluğunu savunan felsefe anlayışı.
Protagoras ve Gorgias gibi eski yunan sofistleri, sofist öğretinin olmazsa olmazı kuşkuculuk olarak açıklar. Eski Yunan'da özellikle yapılan siyasal tartışmalarda karşı tarafın savunduğu düşünceyi kuşkuculuk yoluyla çürüten sofıstlere büyük bir retorik üstünlük sağlamıştır.
Pyrhon, Felsefe tarihçileri arasında genellikle kuşkuculuğun da kurucusu olarak görülmektedir. İnsan zihninin hiçbir zaman kesin nesnel doğrulara ulaşamayacağı düşüncesi üstüne kurulan kuşkuculuk, Descartes tarafından kuşkunun bilgiye ulaşmada izlenecek bir yöntem olarak yeniden tanımlanması modern felsefe döneminin başlangıcı olarak görülür.
Protagoras ve Gorgias gibi eski yunan sofistleri, sofist öğretinin olmazsa olmazı kuşkuculuk olarak açıklar. Eski Yunan'da özellikle yapılan siyasal tartışmalarda karşı tarafın savunduğu düşünceyi kuşkuculuk yoluyla çürüten sofıstlere büyük bir retorik üstünlük sağlamıştır.
Pyrhon, Felsefe tarihçileri arasında genellikle kuşkuculuğun da kurucusu olarak görülmektedir. İnsan zihninin hiçbir zaman kesin nesnel doğrulara ulaşamayacağı düşüncesi üstüne kurulan kuşkuculuk, Descartes tarafından kuşkunun bilgiye ulaşmada izlenecek bir yöntem olarak yeniden tanımlanması modern felsefe döneminin başlangıcı olarak görülür.
