Eski dilde yaratılış, yapı, karakter, tabiat, mizaç ...

Fıtrat,
Arapça: fıtrat.
Yaratılış.
Hilkat,
Tıynet.
Eski dilde yaratılış, yapı, karakter, tabiat, mizaç.
Bünye, yapı, şekil, tarz.

Varlıkların yapısını oluşturan, geliştiren ve değiştiren kanunlar bütünüdür.
Arapça yarmak, kazmak anlamına gelen Fatr kelimesinden türetilmiştir. Fatr ilk yaratılış manasındadır. Allah'ın mahlukatı kendisini bilecek ve tanıyacak idrak edecek kabiliyette yaratmasıdır.

Fıtrat, var olan her şeyin ne hikmetle yaratıldığı, yaratılışını, o varlığın doğasını ifade eder.
Var olan her şeyin, mahlukatın hangi hikmetle yaratıldığı, yaratılışının o varlığın tabiatında var olduğunu ifade eder. İnsanların, hayvanların, bitkilerin, yerin, göğün, kurumların, kavramların hasılı her şeyin yapısı ve işleyişi bir fıtrata göredir. Bir şeyin yaratılırken kazanmış olduğu özellikler bakımından durumu, fıtrat, hilkat. Bir kimsede doğuştan bulunan vücut ve ruh özelliklerinin tümü, mizaç, huy, tıynet, cibilliyet demektir.

Esasen insanın yaratılışı güzel ahlak üzerinedir. Ancak, insan tabiatına yerleştirilmiş bulunan bütün bu özelliklerin kaynaklarını bularak geliştirmeleri gerekir. Yani fıtrata uymak, yaratılışa uyum göstermek lazımdır.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ