Eski dilde Bayram ...

İd,
İd (Arapça).
Eid (Farsça).
Bayram,
Sevinç, neşe.
Bayram günü, Bayram.
Özel olarak kutlanan gün.
Bir dinde mübarek addolunan gün.
Ulusal veya dinsel bakımdan önemi olan, kutlanan gün.
Eski dilde cuma ya da bayram gününe id denir.

Kaşgarlı Mahmud bayram kelimesinin kökenini Dîvan-ı Lugati't-Türk'te, bezram olarak açıklamış. İran'da Farsça, sevinç ve eğlence günü anlamında kullanılmış. Farsça'ya da eski Türkçe'den geçtiği rivayet olunur. Arapça ve Süryanice'de bayram kelimesinin karşılığı iyd. Aslında tekrar dönmek anlamına gelen avd, avdet etmekten türetilmiş. Bu anlamda sadece sevinçlerin yıl dönümleri değil kederlerin de yıl dönümlerini kapsıyor.

Kurban Bayramı, Arapça: İd al Adha,
Ramazan Bayramı, Arapça: Ayd-ül Fitr,

Azine(Farsça):
Cuma veya Bayram günü.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ