Harkiler, Harki,
Cezayir Kurtuluş Savaşında, Fransa saflarında yer alan Cezayirlilere verilen ad. Cezayir Kurtuluş savaşı, Cezayir Halk Partisi tarafından 1950 yılında 130 yıllık Fransız koloni yönetimine karşı bir isyan başlatmış.
Ayaklanma faaliyetleri 1952 yılında Ferhat Abbas'ın davası ile başlatılmıştır.
Ulusal Kurtuluş Cephesi- Front de Liberation Nationale (FLN), 31 Ekim 1954 yılında Betna ve Aures'te ayaklanma başlattı. Bu isyanlar Ayn Abid'de ve El-Alia madenlerinde şiddetle sürmüş. 1956 yılında Fransa hükümeti Robert Lacoste'i vali olarak atadı. Ülkede etkinliği artan FLN'ye karşı Cezayir'e 500 bin kişilik bir Fransız ordusu gönderildi. Bu ordu ve hava kuvvetleri Cezayirlilere katliam uygulamıştır.
Cezayir'in Tunus ve Fas sınırları tel örgüler ile kapatıldı. Tanca'da 1958 yılında Magrip Birliği Kongresi'nde Cezayir Cumhuriyeti Geçici Hükümeti (GPRA) kuruldu. Fransa'da Charles de Gaulle, iktidarı zamanında 18 Mart 1962 tarihinde Geçici bir hükümetin gözetiminde yapılacak bir referandumda onaylanmak koşuluyla, Cezayir'in bağımsızlığı kabul edildi. 1 Temmuz 1962 tarihinde referandum yapıldı ve 6 milyon kişinin oyuyla bağımsızlık kabul edildi. Cezayir Bağımsızlık Savaşı 8 yıl sürmüş ve iki milyon Cezayirli yaşamını yitirmiştir.
Cezayir Bağımsızlık Savaşı esnasında Cezayir’in yanında değil Fransızların tarafında yer alan Harkiler, bağımsızlık sonrasında zor durumda kalmışlardır. Harkilerden sadece 50 bini Fransa’ya kaçabilmiştir. Geride kalan müslüman Harkiler, Cezayir Ulusal Kurtuluş Cephesi FLN militanları tarafından öldürülmüştür. Harkiler kendilerini Fransız vatandaşı olarak da görseler Cezayir devleti, Harkileri Fransız vatandaşı olarak kabul etmemektedir. Cezayir'e girişlerine izin verilmez. Fransa'da halen Harki kökenli 500.000 kişi olduğu sanılmaktadır.
