Iklığ,
Türklerin Orta Asyada icad ettiği ve kullandığı bir sazdır. Kabak kemaneye benzer bir yapısı vardır fakat alt kısmında hindistan cevizi kullanılmış olması ve sapının uzun olması onu tamamen bu enstrumandan ayırır.
Üç telli bir sazdır, iki teli bağırsaktan, diğer teli de (icra teli) at kılından yapılmıştır. Tek tel üzerinden icra edilir. Hindistan cevizinin önüne gerilerek yerleştirilen deri yayın balığı derisinden elde edilir. Pes sesli bir sazdır. Ses aralığı yaklaşık iki buçuk oktavdır. Perdesiz bir sazdır. Son dönemlerde çalınması kolay olsun diye perdeler eklenmiş olanları da vardır.
Türklerin Orta Asyada icad ettiği ve kullandığı bir sazdır. Kabak kemaneye benzer bir yapısı vardır fakat alt kısmında hindistan cevizi kullanılmış olması ve sapının uzun olması onu tamamen bu enstrumandan ayırır.
Üç telli bir sazdır, iki teli bağırsaktan, diğer teli de (icra teli) at kılından yapılmıştır. Tek tel üzerinden icra edilir. Hindistan cevizinin önüne gerilerek yerleştirilen deri yayın balığı derisinden elde edilir. Pes sesli bir sazdır. Ses aralığı yaklaşık iki buçuk oktavdır. Perdesiz bir sazdır. Son dönemlerde çalınması kolay olsun diye perdeler eklenmiş olanları da vardır.
Iklığ;Eskiden Türkler'in kullandığı yaylı bir çalgıdır. Iklığın yarım küre biçimindeki gövdesinin yapımı için kaplumbağa kabuğu (bağa), sukabağı ya da hindistancevizi kullanılırdı. Gövdeye tutturulmuş uzun bir tahta sapı, sapın ucunda da tel sayısınca akort burgusu vardı.
Telleri at kılından ya da hayvan bağırsağından yapılan ıklığ tek telli olabildiği gibi iki ya da üç telli de olurdu. Gövdenin göğüs denen ön bölümüne ince bir deri (çoğunlukla da balık derisi) gerilir, teller bu göğüs üzerindedir. Kemik ya da tahtadan yapılma, köprü biçimindeki eşiğin çentiklerinden geçer ve gövdenin altına bağlanırdı. Çalınırken ıklığın gövdesi iki diz arasına sıkıştırılır, sapı ise sol elle diklemesine tutulurdu.
