Akreditif, özellikle ikinci dünya savaşı sonrasında bir bankacılık faaliyeti olarak gelişmiştir. Akreditif kelime anlamı olarak, itibar göstermek, tasdik etmek anlamlarına gelen accredites kelimesinden türetilmiştir. Birbirini iyi tanımayan alıcı ve satıcı için güven unsuru oluşturan bir banka taahhüdü olarak ortaya çıkmaktadır. Esas olarak akreditif, bir kredi aracı değil, ödeme aracıdır.
“Documantery Credit” Vesikalı Kredi
“Letter of Credit” Kredi Mektubu
“Documantery Letter of Credit” Vesikalı Kredi Mektubu
“Commercial Letter of Credit” Ticari Kredi Mektubu
Alıcı sipariş ettiği malın belirtilen süre içinde, istediği kalite ve durumda eline geçmesini ve mal bedelini de malı teslim aldıktan sonra ödemek ister. Satıcı ise, mal bedelinin ödeneceğinden emin olmak, hatta bazı hallerde malın üretiminden önce bedelinin garanti edilmesini ister. Bu çıkar çatışması neticesinde akreditif sistemi ortaya çıkmıştır. Alıcı ve satıcıya ek olarak bankaların itibarları da devreye sokulmak suretiyle çözüm getirilmiştir. Amir; Akreditif işlemini başlatan ithalatçı, yani satım akdinde alıcıdır.
Akreditif Bankası; Akreditif Amirinden aldığı talimatlara göre akreditifi açan bankadır. Aldığı talimatlar uyarınca akreditif metnini hazırlayarak satıcının bankasına iletir. Amir bankanın, muhabir bankaya veya lehdara akreditifin açılması ile ilgili olarak gönderdiği mektuba Küşat (Açılış) mektubu denir.
Lehdar; Lehine akreditif açılan, ihracatçıdır. Akreditif konusu malın satımı konusunda Akreditif Amiri ile sözleşme yapmıştır ve bu mal veya hizmetleri satan, ihraç eden taraftır.
