Vasal,Vassal- Süzeren.
(Koruyan-Korunan).
Bir derebeyin himayesine girip kendini onun hizmetine adayan kimse.
Ortaçağ Feodalite (Derebeylik) döneminde halkın himayesi altına girdiği kişilere süzeren, himaye edilen halka da vassal adı verilirdi.
Bir kimseye bağlı kimse; bağlanılacak kimseye kul köle olan.
Biat eden kimse; tebaa; kul, hizmetli köle.
Bir senyöre bağlılık yemini etmiş toprak sahibi, feodal aristokrat.
Orta Çağda özellikle Batı Avrupa' da toprağı ve üzerinde yaşayan köylüleri tek bir kimsenin malı sayan siyasal düzen, feodalite dönemindeki toprak sahipleri.
Yani marki dükün, dük prensin vasalidir. Aristokrasi piramidi de diyebiliriz; zira en tepedeki imparator da tanrının vasali sayılır. Vasallar, Feodaliteyi oluşturan üç unsurdan biridir. Feodalizm veya Derebeylik, başta Ortaçağ Avrupası olmak üzere tarihin birçok evresinde rastlanan toplumsal, siyasal ve ekonomik örgütleniş biçimidir. Feodalizm kelimesi, Latince feodum (tımar) ile taşınabilir değerli mal anlamına gelen Cermen kökenli bir kelimeden türetilmiştir.
Feodal toplumun siyasi örgütlenişi, koruyan-korunan (süzeren-vassal) ilişkisine dayanan hiyerarşik bir örgütleniştir. Merkezî otorite zayıftır, yerellik görülür. Feodal ekonomi ise, kendi kendine yeterlik üzerine kuruludur. Roma İmparatorluğu'nun yıkılmasından güçlü ulusal monarşilerin ortaya çıkmasına kadar olan sürede, Avrupa'da hakim olan örgütleniş biçimi feodal örgütleniştir. İlk Çağ'da Roma' dan yönetilen topraklarda Cermen istilaları ile Roma döneminin merkeziyetçi siyasi düzeni bozulmuş ve sayısız irili ufaklı feodal beylik ortaya çıkmıştır.
