Tardiye,
Arapça: tardiyye.
Beş dizelik bentlerden oluşan nazım parçası.
Mesnevi biçiminde yazılan ve çoğu kez bir öykü olan şiirlerde arada dörder dizeleri kendi aralarında, beşinci dizeler birbiriyle uyaklı bağlamlardan oluşmuş koşuk parçası .
Buna "tard ü rekb" de denir.
