Tardiye, (Arapça tardiyye).
Beş dizelik bentlerden oluşan nazım parçası.
Mesnevî biçiminde yazılan ve çoğu kez bir öykü olan şiirlerde arada dörder dizeleri kendi aralarında, beşinci dizeler birbiriyle uyaklı bağlamlardan oluşmuş koşuk parçası .(Buna "tard ü rekb" de denir.)