Cengiz Tanç,
(1933-1997),
Eğitiminin bir bölümünü Anadolu'da tamamladıktan sonra,
Ankara Atatürk Lisesi'nde okurken keman derslerine başlayan Cengiz Tanç, 1952
yılında Ankara Devlet Konservatuvarı' na girerek Ahmet Adnan Saygun' un öğrencisi
oldu. Babasının görevi nedeniyle 1953 yılında İngiltere'ye gitti. Londra
Guildhall Müzik Okulunda Sidney Compton' un yönetiminde armoni, kontra punto
(kontrpuan) ve XX. yy. müziği konularında eğitim gördü.
1956 yılında yurda dönerek Ankara Devlet Konservatuvarı'
ndaki Kompozisyon Bölümü öğrenciliğini sürdürdü. 1960 yılında ileri Devre
Kompozisyon Bölümü' nü bitirdi. Aynı yıl, Ankara Devlet Konservatuvan'na
solfej ve teori öğretmeni olarak atandı. Bu arada Ankara Radyosu'nda tonmeister
olarak görev aldı.
Cengiz Tanç, 1968'de Ankara Radyosu'nda Batı Müziği Şube
müdürü, ardından İkinci Program Şube müdürü ve Çoksesli Müzik Şube müdürü
oldu. 1973'te Devlet Opera ve Balesi'nde dramaturg olarak görev aldı. Aynı yıl
Çağrışımlar başlıklı senfonik bölümü besteledi. 1976'dan bu yana Mimar Sinan Üniversitesi,
İstanbul Devlet Konservatuvan'nda Kompozisyon Ana Sanat Dalı öğretim üyesi ve
başkanıdır. 1984-1985 öğretim yılında A.B.D'ne giderek Juilliard Müzik Okulu
ve Columbia Üniversitesi'nde Vincent Persiehetti ve Milton Babbitt'in yanında
ileri çağdaş müzik teknikleri konusunda araştırmalar yaptı. S.A.C.E.M. (Müzik
Yazarları, Bestecileri ve Yayımcıları Derneği) üyesi olan Cengiz Tanç'm
yapıtları dünyanın çeşitli ülkelerinde radyo ve konser programlarında
seslendirilmektedir.
Eserleri:
Opera: Deli Dumrul
On Küçük Parça (piyano için, İ959); İmge I (piyano için,
1962); İmge II (piyano için, 1965); Doğaçlama (piyano için, 1972); Üç
Meditasyon (piyano için, 1975); İmge III (piyano için, 1982); Monofon (trombon
için, 1986).
Türk Halk Şarkıları (tenor ve piyano için, 1958); Altı Şarkı
(soprano ve piyano için, 1961).
Üfleme Çalgılar Beşlisi İçin Müzik (1968).
Süit (yayb çalgılar için, 1960); Halk Türküleri Süiti (yaylı
çalgılar için, 1974); Doğaçlama (1979); Yükseliş (yaylı çalgılar için sinfonia,
1981); Lirik Konçerto (flüt, obua ve yaylılar için, 1983). Koro için: Sekiz
Halk Türküsü (eşliksiz, 1958).
Soyutlama (senfonik bölüm, 1961); Divertimento (1964);
Çağrışımlar (senfonik bölüm, 1973); Sentez (senfonik bölüm, 1976); Yankılar
(senfonik bölüm, 1978); Yaratılış (bale müziği, 1980); Yaratıhş (prelüd,
1981); Karakoyun Efsanesi (anlatıcı ve orkestra için konulu müzik, 1984);
Çanakkale Şehitlerine Ağıt (Mehmet Akif Ersoy'un dizeleri üstüne, soprano,
koro ve orkestra için ağıt, 1985).
Bale müziği için uygulama (orkestra): Çoğul Balesi
(Divertimento'dan uygulama; koreografi: Duygu Aykal, 1972); Yoz Döngü (bağlama
için düzenlenen otantik halk türkülerinin çoksesli uygulaması; koreografi:
Oytun Turfanda, 1974); Çağrışımlar (bale müziği uygulaması; koreografi: Şebnem
Aksan, 1980); Yankılar (bale müziği uygulaması)
