Günümüzün uluslararası müzik yazısı haline gelmiş olan nota yazısı ortaçağ kilise ve manastırındaki şarkıcıların, ezginin iniş ve çıkışını göstermek ve böylece anımsanmasını kolaylaştırmak amacıyla ellerindeki yazmalara (sözlerin üzerine) koydukları Neum (grekçe işaret) denilen imlerden türemiştir. Bu yeni yazı biçiminin öncülerinden Philippe de Vitry' nin ars nova diye adlandırdığı bu evrede ölçek nota brevis olmuştu.
Buna göre bir müzik parçasının başına konulan daire, her brevisin üç semibrevise bölüneceğini, yarım daire ise her brevisin iki semibrevise bölüneceğini gösteriyordu.
Daire ve yarım dairelerin içine konan bir nokta, birim vuruşun üçe (nokta yoksa ikiye) bölüneceğini gösteriyordu.
