İzafiyet,(İng.Relativity),
İzafiyet teorisi,
Görelilik, bağıllık.
Özel Görelilik Kuramı;
1905 yılında yayımlanan ve üç bölümden oluşan Hareket Eden Cisimlerin Elektrodinamiği Üzerine adlı makaleyle Einstein tarafından temelleri kurulmuş olan teoridir.
1905 yılında yayımlanan ve üç bölümden oluşan Hareket Eden Cisimlerin Elektrodinamiği Üzerine adlı makaleyle Einstein tarafından temelleri kurulmuş olan teoridir.
Kuram, birbirlerine göre sabit hızla hareket eden referans sistemlerinin maruz kaldığı fizik yasalarının farklılığını göstererek bunlar arasında dönüşüm yapmaya olanak veren bir betimleme sunar. Teorinin dayanak noktası Lorents Dönüşümleri' dir. Buna göre cisimlerin veya parçacıkların bağıl hızlarındaki değişim onların içinde bulundukları gözlem çerçevesine göre kütlelerinin, hacimlerinin ve zaman kavramlarının değişmesine neden olur. Teorinin doğal sonucu olarak ünlü, Einstein'ın Özel Teorisi Görelilik (E = mc 2) formülü türetilmiştir.
Genel Görelilik Kuramı;
Genel Görelilik Kuramı;
Özel Görelilik Kuramının genişletilerek birbirlerine göre ivmeli hareket eden referans sistemlerinin de kurama dahil edilmiş halidir. Eylemsizlik kütlesinin, gravitasyonel çekim kütlesine eşdeğer olması gerektiği çıkarımından uzayın çekim sayesinde dinamik bir yapıda olması gerektiğini ifade eder bu kuram. Bu durumda, bağıl hareketin zaman ölçümlerinde farklılıklar yaratması ve uzayı eğen çekim kuvvetinin eylemsizliğe olan etkisinin bir araya getirilmesiyle ayrılmaz bir uzay-zaman 4 boyutlusu ortaya çıkar. Teori temelini minkowsky uzay- zaman modelinden almış olup tansör çözümlemesi kullanan salt matematiksel bir sunumdur. Kuramın iki postulatı vardır, buna göre; ışık hızı sabit olup bu kabul edilen referansa göre değişmeyen bir sabittir. Demek ki bilgi iletimi ışık hızına eşit olamaz. İkincisi ise mutlak hız ve mutlak zaman kavramlarının mevcut olmaması gerekliliğidir. Öklid geometrisi kozmolojik ölçeklerde geçerliliğini kaybeder.
