Yağız,
Karaşın,
Esmer.
Karaca:
Maral,
İngilizce: roe deer,
Fransızca: chevreuil,
Almanca: reeh, reh,
Rusça: kosula
Latince: capreolus capreolus.
Geyikgillerden, Avrupa ve Güney Batı Asya’ da yaşayan, kısa ve çatal boynuzlu, geviş getiren, ot, çalı, meyve ve meşe palamudu ile beslenen bir yaban hayvanıdır. Çift parmaklılar (Artiodactyla) takımının geyikgiller (Cervidae) familyasından bir memeli türüdür.
Karaca sözcüğünün başka anlamları:
Arapça: esmer
Siyaha çalan buğday rengi.
Siyaha, karaya çalan kumral renk.
Koyu buğday renginde olan, karaşın.
Teni buğday renginde olan kimse.
Kurşuni renk.
Teni ve saçları karaya çalan, koyu buğday rengi olan (kimse), yağız, karaca.
Maral,
İngilizce: roe deer,
Fransızca: chevreuil,
Almanca: reeh, reh,
Rusça: kosula
Latince: capreolus capreolus.
Geyikgillerden, Avrupa ve Güney Batı Asya’ da yaşayan, kısa ve çatal boynuzlu, geviş getiren, ot, çalı, meyve ve meşe palamudu ile beslenen bir yaban hayvanıdır. Çift parmaklılar (Artiodactyla) takımının geyikgiller (Cervidae) familyasından bir memeli türüdür.
Karaca sözcüğünün başka anlamları:
Mürekkep.
Karamuk otu.
Karamuk otu.
Jandarma.
Çörekotu.
Üst kol.
Bazu, pazu.
Koldaki kas kitlesi, pazı.
Devenin dizinin iç tarafı.
Bir göz hastalığı.
Soğan tohumu.
Bir çeşit buğday hastalığı.
Çörekotu.
Üst kol.
Bazu, pazu.
Koldaki kas kitlesi, pazı.
Devenin dizinin iç tarafı.
Bir göz hastalığı.
Soğan tohumu.
Bir çeşit buğday hastalığı.
Boşuna, nedensiz.
Eti yenen bir çeşit kuş.
Gövdesi beyaz, yüzü kara koyun.
Küçük taneli, kokulu, pekmez yapmaya elverişli bir cins üzüm.
Eti yenen bir çeşit kuş.
Gövdesi beyaz, yüzü kara koyun.
Küçük taneli, kokulu, pekmez yapmaya elverişli bir cins üzüm.
