Ek...

Ait,
Ek,
Zeyil,

İlave,

İlişik.

Lahika,
İlave edilen parça, zeyil,

Eklenmiş, katılmış, ilave.

Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça; takviye, zeyil.
Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça; ilave, ilişik.
Sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri.
Kelime türetmek veya çekimlemek için kullanılan, kelimenin başına, sonuna veya içine eklenebilen, kendi başına anlamı olmayan dil ögesi; lahika.
Bazı dillerde kök veya gövdenin sonuna gelen ek; son ek.
Bir şeye katılan parçanın bitişme yeri.

İki borunun birbirine birleştirildiği yer.
Bir dergi veya gazetenin normal yayınından ayrı olarak verdiği ücretsiz bölüm, ilave.
Yeni bir kelime türetmek veya cümle içindeki kelimeler arasında bir bağ kurmak üzere kelime kök ve gövdelerine eklenen ses veya sesler, lahika.