İftira,
Kara çalma,
Kara çalma, iftira.
Birisine yalandan bir şey isnad etme.
Birisini suçlu gösterme.
Bir kimseyi yapmadığı bir şeyi yapmış olmakla itham etme, iftira.
Kara çalma,
Kara çalma, iftira.
Birisine yalandan bir şey isnad etme.
Birisini suçlu gösterme.
Bir kimseyi yapmadığı bir şeyi yapmış olmakla itham etme, iftira.
Bühtan:
Eskidilde bühtan.
Arapça: bühtan, buhtan.
Bühtan etmek; İftira etmek.
Eskidilde bühtan.
Arapça: bühtan, buhtan.
Bühtan etmek; İftira etmek.
Bühtancı;
İftira atan kimse, iftiracı, müfteri.