(Çince: 針灸)
Latince Akupunktur; Acus (İğne) ve Puncture (delmek).
Moksa,
(Çince: 针灸 ),
Pinyin: Zhen jiu,
Geleneksel Çin Tıbbı,
Akupunktur ve Moksa Çin'e özgü eski bir tıp tekniği olarak bilinir.
Geleneksel Çin Tıbbında kullanılan Akupunktur ve Moksa gibi Çin Tıbbı Bitkileri, Çin Tıbbı Beslenmesi, Çigong, Tuina, Kupa çekme gibi yöntemlerdir. Bedeni, duyguları ve ruh hallerini içinde yaşanılan çevre ve evren ile birlikte ele alarak rahatsızlıklara teşhis koymakta ve aynı anlayışla da tedavi uygulamaktadır.
Akupunktur'un anlamı, Çince iğne ve yakı'dır. Türkçe'ye Latince'den geçmiştir. Çin Tıbbı'na dayanan özgün bir tedavi uygulamasıdır. İğnelemek ve Ateş tutmak anlamına geliyor. Ateş tutmak; Yavşan Otu'nun pamuk inceliğine getirilip ufak parçalar halinde tutuşturularak farklı tekniklerle akupunktur noktalarına uygulamaktır. Özellikle soğuk kaynaklı rahatsızlıkların tedavisinde etkilidir. Bu teknik İğneleme tekniğinden çok daha eskidir. İkibin yılı aşkın bir süredir bu iki farklı teknik Zhen Jiu adıyla kullanılmaktadır.
Hekimlik alanında hala başvurulan Huang Di- Nei Jing adlı eser en eski yazılı kaynak olarak kabul görmektedir. Huang Di, Anadolu geleneğindeki Lokman Hekim gibi efsanevi karakter olarak görülmektedir.