Apsu, Sümerlerde yeraltı sularının tanrısı...


Apsu,  
Ap-zu,  
Apsu,  
Absu.    
İlk insanlar, yaşamın sarmal gelişimini mevsimlerde izlemişler, doğum ölüm döngüsünü yeraltı sularına bağlamışlardır. 
Yeraltı suları, ilkbaharda bütün doğaya canlılık verirler, yazın göklere doğru yükselirler.

Sonbaharda yağmurlarla yeniden insanın yaşadığı toprağa düşerler, kışın da toprağın altındaki yerlerine dönerler. Bu döngü her yıl böylece tekrarlanır. Su mevsimi gelince, her yıl doğayı yeniden canlandırır. Bu yüzden Abzu, canlandırıcı bir tanrıdır.     Apsu (abzu veya engur olarak da bilinir)   Sümer ve Akad mitolojisindeki yeraltı tatlı su okyanusuna verilen isimdir. Göller, pınarlar, nehirler, kuyular ve diğer tatlı suapsu' dan aldığına inanılırdı. İnsanoğlu yaratılmadan önce Sümer tanrısı Enki' nin (Akad' da Ea) apsu' da yaşadığına inanılırdı. Karısı Damgalnuna, annesi Nammu ve uşakvari bir yaratık türünün de apsu'da yaşadığına inanılırdı.    Eridu'da Enki'nin tapınağı E-abzu (abzu tapınağı) olarak bilinirdi.    Babil ve Asur tapınak avlularında bulunan belirli kutsal su depolarına da apsû veya abzu denirdi. Bazılarına göre bu böylece İslam camilerindeki yıkama havuzlarının veya Hıristiyan kiliselerindeki vaftiz pınarlarının öncüsüdür.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ