Amir,
Arapça: amir.
Arapça, buyurmak anlamındaki emr anlamından türetilmiş, amir.
Emreden, buyuran, emredici.
Buyurucu,
Buyuran.
Üst.
Emreden, iş gösteren.
Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
Emreden, yöneten, Allah.
Emreden, iş buyuran.
Yanında çalışanların başı durumunda olan ve emretme yetkisi bulunan kimse, üst.
Amir kelimesinin diğer anlamları;
Şen, mamur.
Mamur eden, harabelikten kurtaran, şenlendiren.
İmar olunmuş.
Devlete ait, miri.
Büyük memur.
Bir kimseyi öldürmek veya bir uzvunu kesmek ve sakatlamak tehdidiyle bir filli yapmaya veya yapmamaya zorlayan ve bu tehdidi yapmaya muktedir olan kimse.
İmar edilmiş, mamur, harap olmayan.
