(Farsça).
Osmanlıda beylerbeyi anlamında kullanılan bir tür ünvandır.
Osmanlı devletinde 1843 yılından sonra askeri ferik rütbesine karşılık olarak sivil yöneticilere verilen unvan.
Mir-i miran, farsça birleşik isimdir. Mir; bey, Miran; beyler, anlamlarında olup Beylerbeyi anlamındadır. Eyalet beyi, mülkiyede paşa ünvanını kazanan rütbelerin ikincisidir.
Osmanlı devlet teşkilatında eyalet idaresinden mesul askeri ve mülki yetkiler taşıyan en yüksek görevli. On dördüncü yüzyıl boyunca beylerbeyi, osmanlı devletinde taşra kuvvetlerinin kumandanı ve çeşitli sancaklara dağılmış beylerin topluca amiri durumundaydı. Osmanlının son dönemlerinde sivil paşalık unvanıdır.
Osmanlı devlet teşkilatında eyalet idaresinden mesul askeri ve mülki yetkiler taşıyan en yüksek görevli. On dördüncü yüzyıl boyunca beylerbeyi, osmanlı devletinde taşra kuvvetlerinin kumandanı ve çeşitli sancaklara dağılmış beylerin topluca amiri durumundaydı. Osmanlının son dönemlerinde sivil paşalık unvanıdır.
