Fizyokrat,(Fr. physiocrate).
XVIII. yüzyılda ortaya çıkan, tarım emeğinin üretici emek olduğunu ve yalnızca bu emeğin değeri yarattığını ileri süren ekonomi görüşünü savunur.
İktisadi ve sosyal yaşamda kendiliğinden işleyen doğal bir düzenin bulunduğu, devletin temel rolünün bu düzeni korumak olması gerektiğini savunan, servetin değişimden değil üretim sürecinden kaynaklandığı düşünen ve net ürünün yalnızca tarım kesimi tarafından yaratıldığını ileri süren bir sistemdir.
18. yüzyılda Fransa’da gelişen, önderliğini Dr. F. Quesnay’ nin yaptığı iktisadi düşünce sistemidir. Tarımın ön plana alınması ve yüceltilmesi fizyokratların temel özelliklerinden birisidir. Ticaret, sanayi ve diğer serbest mesleklerin gelişmesini, tarım sektörünün gelişmesine bağlamışlardır. Ortaçağ Avrupa' sında merkantilizmden sonra ortaya çıkan bir fikir hareketidir. Doğanın egemenliği , insan toplumlarının tabii kanunla yönetilmesi demektir.
Fizyokratlar, cemiyeti dört kategoriye ayırmaktadır:
Birinci ve en önemli kategori, toprak sahipleri, yani aristokratlardır. İkinci kategori çiftçiler, üçüncü kategori tüccar ve sanatkarlar, dördüncü kategori de işçiler ve köylülerdir. Fizyokratların görüşleri ancak yirmi yıl kadar etkili olmuş ve 1776 yılında Adam Smith' in fikirleri ile önemini yitirmiştir.
Başlıca fizyokratlar;
Dr. François Quesnay (1694-1774) ,
Dupont de Nemours (1739-1817),
Mercier de la Riviere (1720-1793),
Le Trosne (1728-1780),
Baudeau (1730-1792),
Turgot (1727-1781),
Mirabeau,
