Geleneksel mantıkta özne veya yüklem...

Terim,
Istılah,
Tabir, deyim.
Rusça: termin,
İngilizce: term,
Fransızca: terme,
Almanca: terminus, term merkmal, fachausdruck.
Geleneksel mantıkta özne veya yüklem.

Herkesin anlamadığı özel anlamda kullanılan söz.

Bir bilim, sanat, meslek dalıyla veya bir konu ile ilgili özel ve belirli bir kavramı karşılayan kelime; ıstılah.
Bilim veya sanat kavramları için kullanılan anlamı sınırlı sözcük.
Bilim, teknik, sanat, spor, zanaat gibi çeşitli uzmanlık alanlarının kavramlarına verilen sınırlı ve özel anlamdaki ad.

Terim sözcüğünün başka anlamları:
Belirli bir topluluğun, bir lafzı lügat manasından çıkararak başka bir manada kullanmaları.
Erbab-ı ilim arasındaki ve herkesin anlamadığı kelime.

Bir ilim veya mesleğe ait kelime, terim.
Muvafakat.
Uygunluk.
Barışmak.
İttifak.

Matematikte terim:

Cebirsel bir anlatımda + veya - işaretleri arasında bulunan parçalardan her biri.
Bir denklemde = işaretinin iki yanındaki anlatımlardan her biri.
Bir kesrin pay ve paydasından her biri; had.