Rabıta,
Arapça rabıta, (ﺭﺍﺑﻄﻪ).
Arapça, bağlayan anlamındaki rabit' ten türetilmiştir.
Arapça rabıta, (ﺭﺍﺑﻄﻪ).
Arapça, bağlayan anlamındaki rabit' ten türetilmiştir.
Birbirini tutma, tutarlık.
Bağlayan şey, bağ.
Bağ, bağlayan, rabteden, bitiştiren.
Rabteden, bağlayan, bitiştiren.
İki şeyi birbirine bağlayan ip.
İlgi, ilişki.
Düzen, sıra.
Rabteden, bağlayan, bitiştiren.
İki şeyi birbirine bağlayan ip.
İlgi, ilişki.
Düzen, sıra.
Münasebet, alaka, bağlılık, yakınlık.
İki şeyi birbirine bağlayan tertip.
Tertip, sıra, düzen, usul, nizam.
İki şeyi birbirine bağlayan tertip.
Tertip, sıra, düzen, usul, nizam.
İki şeyi birbirine bağlayan nesne.
İlgi, münasebet, bağlılık, mensupluk.
Düzen, tertip.
Bağ, ilişki, temas.
Bağlılık, mensup olma, intisap.
İlgi, münasebet, bağlılık, mensupluk.
Düzen, tertip.
Bağ, ilişki, temas.
Bağlılık, mensup olma, intisap.
Rabıta kelimesinin diğer anlamları;
Düz döşenmiş parke.
Birbirine geçmeli tahtadan bir döşeme türü.
Birbirine geçmeli tahtadan bir döşeme türü.
Bağlantı, düzen, tertip; bağlantıyı sağlayan tahta, ağaç.
Tutarlılık.
Tarikatlarda müridin dervişe bağlılığı.
Tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini Allah' a bağlaması.
Tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini Allah' a bağlaması.
Nefsini dünyadan men edip ahirete, Allah' a bağlanmak.
