Mücrim,
Suçlu.
Eskiden, Suçlu.
Arapça: mucrim, mücrim.
Arapça mucrim; cürüm işlemek anlamındaki icram sözcüğünden türetilmiş.
Suç işlemiş olan, suçlu, kabahatli kimse.
Suçlu.
Eskiden, Suçlu.
Arapça: mucrim, mücrim.
Arapça mucrim; cürüm işlemek anlamındaki icram sözcüğünden türetilmiş.
Suç işlemiş olan, suçlu, kabahatli kimse.
Cürüm ve kabahat işlemiş olan.
Günahkar, suçlu.
Kafir.
Günahkar.
Mücrimin;
Mücrim'in çoğulu: Suçlular, günahkarlar.
Mücrim'in çoğulu: Suçlular, günahkarlar.