Eski Türkçede makam, mevki...

Orun,
Eski Türkçede orun.
Özel yer. 
Makam, mansıp, mesnet, mevki.
Makam, mevki.
Makam.
Makam, kat, özel yer.
Mansıp, 
Mevki.
Kat, makam.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ