Eski Türkçede makam, mevki...

Orun,
Urun,
Eski Türkçede orun.
Özel yer. 
Makam, mansıp, mesnet, mevki.
Makam, mevki.
Makam.
Makam, kat, özel yer.
Mansıp, 
Mevki.
Kat, makam.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ