Terbiye, usluluk ...

Edep,
(Edeb).
Terbiye.
Haya.
Deyden, edep, adet.
Arapça: edeb, edep.
Utanç, haya ve hicap duygusu.
İyi ahlak, incelik, terbiye.
Toplum töresine uygun davranma, incelik.
İnsanın hataya düşüp utanılacak şeyler yapmasını önleyen, yerinde ve ölçülü davranmasını sağlayan meleke, söz ve davranışlardaki ölçülülük, her hususta haddini bilip sınırı aşmama, terbiye, nezaket, zarafet.
Utanılacak şeylerden insanı koruyan meleke.

Daima Hakkın huzurunda olduğunu bilerek bu huzurun gerektirdiği şekilde davranma, kainatta Allah’ın birliğini görerek bütün yaratılmışlara karşı saygılı olma.
Güzel hallere ve huylara sahib olma ve utanılacak hareketlerden sakınma, her hususta haddini bilip, sınırı gözetme hali.
Kavlen, fiilen insanlara lütuf ile muamele etmek.
Güzel ahlak.
Usluluk.

Edep yeri; İnsanlarda üreme organlarının bulunduğu yer, ut yeri.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ