Arayıcı Esnafı,
15. yy sonlarından 19. yy ikinci yarısına kadar, İstanbul'un sokak temizliğiyle görevli örgüt.
Arayıcı esnafı, Çöplük subaşısının yöneticiliğinde çalışmaktaydı ve arayıcı esnafı, çöplük subaşısına ücret (avaid) ödemekteydiler. Çöplük subaşısı, arayıcı esnafının disiplininden ve çalışma düzeninden sorumlu olup İstanbul kadısının denetimindeydi. Çöplük subaşısı, parasal yönden şehreminine bağlıydı. Sistemin işleyişi, Hazine tarafından yıllık ihale ile yapılıyordu. Halk, semtlerin ve mahallelerin yeterince temizlenip temizlenmediği konrol ederek şikayette bulunurlardı.
15. yy sonlarından 19. yy ikinci yarısına kadar, İstanbul'un sokak temizliğiyle görevli örgüt.
Arayıcı esnafı, Çöplük subaşısının yöneticiliğinde çalışmaktaydı ve arayıcı esnafı, çöplük subaşısına ücret (avaid) ödemekteydiler. Çöplük subaşısı, arayıcı esnafının disiplininden ve çalışma düzeninden sorumlu olup İstanbul kadısının denetimindeydi. Çöplük subaşısı, parasal yönden şehreminine bağlıydı. Sistemin işleyişi, Hazine tarafından yıllık ihale ile yapılıyordu. Halk, semtlerin ve mahallelerin yeterince temizlenip temizlenmediği konrol ederek şikayette bulunurlardı.
Arayıcı esnafı, taşıdıkları çöpleri ayıklayıp değerlendirirdi. Kimi zaman altın, gümüş çıkardı. Giyimleri, siyah veya kırmızı meşinden kaftan, battal kasık çizmesi, külah veya kulakları da kapatan takke giyerlerdi. Kullandıkları araç gereçler; çapa, kazma, kavata (ağaç tekne), elek, süpürge, büyük çuval (harar), zembil ve el arabası veya beygir koşulu iki tekerlekli mezbele arabasıydı. Arayıcılar, topladıkları çöpleri, deniz suyuyla ya da denize akan kent içi su ağızlarında yıkar, ayıklar, elerlerdi. Buldukları bakır, demir, kemik, çivi, tel, kumaş, kösele vb her şeyi ayrı ayrı biriktirirler, bu arada mangır, akçe, takı vb bulmaya dikkat ederlerdi.
