Boy boy tahta çubukların gam sırasıyla dizilmesiyle meydana gelen bir müzik aleti.
XII. yüzyıldan beri Afrika'da kullanılan bu ekipman, ksilofon ilk Mali'de ortaya çıktı.
Ksilofon, değişik sayıda akortlu tahta çubukların gam sırasıyla dizilmesinden oluşan, iki değnekle vurularak çalınan bir çalgıdır. Ksilofon, ses üretmek için bir tokmakla vurulan ahşap çubuklara sahip bir müzik aletidir. Ahşap çubuklar bir piyanoya benzer şekilde düzenlenmiş ve her biri farklı bir uzunlukta olup her biri farklı bir ses oluşturur. Ksilofon Güneydoğu Asya’ dan, Malayo - Polinezya'lılarca Afrika’ya getirildiğine inanılıyor. En çok tanıdık olan batı ksilofonu ilk olarak 1511 yılında Avrupa’da kullanılmıştır.
Ksilofon, değişik uzunluktaki tahta veya alaşım çubukların gam sırasıyla dizilmesinden oluşan ve iki küçük tokmakla vurularak çalınan bir çalgıdır. Klasik batı müziğinde kullanılır. 16. yüzyıldan sonra müzik enstrümanları arasında yer alan bu çalgı küçükten büyüğe doğru uzayan, yan yana dizilmiş tahta veya metal halitalardan oluşur ve iki küçük tokmakla vurularak çalınır. Bir çerçeve üzerine dizilmiş değişik boylarda bir dizi tahta bloktan oluşan ve özel çubuklarla vurularak çalınan müzik aleti. Kökeni çok eskidir. Asya ve Afrika'da yaygın olup, bütün dünyaya buralardan yayılmıştır. Tahta yerine metal levhalar kullanılarak da yapılmaktadır. Genellikle orkestrada komik ve garip etki yaratacak sesler çıkarmada kullanılır.
Ksilofonlar genellikle ilkokul müzik eğitimi derslerinde kullanılır. İlk kez bir ksilofon, 1893 yılında Alman Besteci Engelbert Humperdinck (Arnold George Dorsey) tarafından Hansel ve Gretel operası için bir orkestrada kullanıldı.
Ksilofonlar genellikle ilkokul müzik eğitimi derslerinde kullanılır. İlk kez bir ksilofon, 1893 yılında Alman Besteci Engelbert Humperdinck (Arnold George Dorsey) tarafından Hansel ve Gretel operası için bir orkestrada kullanıldı.
