Tir,
Küçük parçalara ayrılmış toprak, evlek.
Küçük parçalara ayrılmış toprak, evlek.
Isparta, Eskişehir ve Ankara yöresinde halk dilinde kullanılıyor.
Küçük parçalara ayrılmış toprak.
Maşala; Bağ ve bahçelerde ekilmek için ayrılmış toprak parçası, evlek.
Tir sözcüğünün diğer anlamları;
Ekin sulamak için tarlada açılan ark (Kerkük ve çevresi)
Göl çevresine yığılan toprak, set(Rumeli göçmenleri, Bursa, Antalya yöreleri)
Deniz kıyısı, yalı.(Denizli yöresi)
Tarla kıyılarını belirlemek için yapılmış toprak set.
İki tarla arasında sınır olan ince yol(Denizli, Aydın yöresi)
Patlamamış pamuk kozası(Kerkük ve çevresi)
Büyük taneli, yumuşak bir çeşit buğday(Van, Bitlis ve köylerinde kullanılmaktadır)
Üstü ince toprakla örtülü taşlık, kayalık yer.
Büyük heybe.
Ekilmiş bostanın bir bölümü.
Pirinç tarlasının evleklerini ayıran sınır.
