Ayan,
Eski dilde, ayan.
Arapça, iyan, (ﻋﻴﺎﻥ)
Belli, açık.
Eski dilde, ayan.
Arapça, iyan, (ﻋﻴﺎﻥ)
Belli, açık.
Aşikar, Belli.
Arapça, ayn, göz demek, iyan gözüyle görme analamına gelen ayan kelimesi üretilmiş.
Arapça, ayn, göz demek, iyan gözüyle görme analamına gelen ayan kelimesi üretilmiş.
Açık, aşikar, gözle görülür, belli
Açıkça, gözle görülür şekilde.
Ayan beyan; Besbelli, apaçık, açık seçik.
Ayan sözcüğünün eskidildeki ve yörelere göre diğer anlamları;
Köy ya da mahalle muhtarı (Afyonkarahisar, Isparta, Burdur, Denizli, Manisa, Balıkesir, Kütahya ve Antalya yörelerinde halk ağzı ile).İhtiyar, yaşlı koca (Zonguldak yöresi)
Zakkum, (Muğla yöresi)
Muhtar (Afyon ve Manisa yörelerinde)
Osmanlılarda, bir kentin ileri gelenleri.
Zakkum, (Muğla yöresi)
Muhtar (Afyon ve Manisa yörelerinde)
Osmanlılarda, bir kentin ileri gelenleri.
Osmanlılarda, Ayan Meclisi üyesi.
Eskiden, Bir şehrin ileri gelenleri, eşraf.
