Ket,
Ermenice, ket.
Erm. (geyt)
Engel, mani.
Engel, sınır.
Set, engel.
Yerel ağızlarda da set, engel olarak geçer.
Bir şeyin gerçekleşmesini önleyen sebep, mani, mahzur, müşkül, pürüz, mania, handikap, ket.
Ket sözcüğünün diğer yöresel anlamları;
Nişasta.
Çentik, oyuk (İzmir yöresi).
İnce uzun sopa, kazık (Artvin yöresi)
Eskiden potin üstüne geçirilerek bağlanan, diz kapaktan topuğa kadar uzanan kösele tozluk.
(Çorum yöresi)
